| Η συμμετοχή των ενηλίκων πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) στη δια βίου μάθηση έχει αυξηθεί ικανοποιητικά τα τελευταία χρόνια, σε ποσοστό που έφτασε το 8,5% το 2002. Σήμερα, οι προτεραιότητες της σύγχρονης ευρωπαϊκής πολιτικής για την διαμόρφωση μιας πολύ ανταγωνιστικής οικονομίας βασισμένης στη γνώση, με βάση τη Συνθήκη της Λισσαβόνας, στοχεύουν στη συμμετοχή ενός μέσου όρου τουλάχιστον της τάξεως του 12,5% των πολιτών της διευρυμένης Ε.Ε. στη δια βίου μάθηση, μέχρι το 2010. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, σύμφωνα με την «Κοινή Έκθεση για την Απασχόληση 2003-2004» της Ε.Ε. και την έκθεση της CEDEFOP «Δουλεύοντας πάνω στην δια βίου μάθηση 2004», σημαντικές πολιτικές μεταρρυθμίσεις απαιτούνται για τη διασφάλιση της ενσωμάτωσης περισσοτέρων πολιτών σε προγράμματα δια βίου μάθησης. Επιπλέον, συνδυάζοντας την δια βίου μάθηση με την εξ αποστάσεως μάθηση, βελτιώνεται η πρόσβαση στη δια βίου μάθηση, ενώ προσδίδεται ένα πλεονέκτημα στις αγροτικές περιοχές να αντιμετωπίσουν την «στέρηση δεξιοτήτων» η οποία τις χαρακτηρίζει σε σχέση με τις αστικές περιοχές. Για την αποτελεσματικότερη εισαγωγή των ΤΠΕ στην εκπαίδευση, το Πρόγραμμα Δράσης «e-Europe 2002» διαπιστώνει ότι η εξ αποστάσεως μάθηση διευκολύνει την εκπαίδευση στη δουλειά, εξασφαλίζοντας οικονομία και ευέλικτη εκπαίδευση και κατάρτιση στην κατάλληλη στιγμή, σε αρμονία με το εργασιακό περιβάλλον. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις Μικρό-Μεσαίες Επιχειρήσεις (ΜΜΕ) των οποίων το μικρό μέγεθος δεν επιτρέπει δαπανηρές και χρονοβόρες μεθόδους εκπαίδευσης προσωπικού. |
